Aguïo-de-pastre
Scandix pecten-veneris
Apiaceae Umbelliferae
Àutri noum : Aguïo, Juvert-dous, Aguïoun.
Noms en français : Peigne-de-Vénus, Aiguillette.
Descripcioun :Pichoto planto annalo emé de fueio proun divisado que dounon d'èr à-n-aquelo dóu juvert, mai li flour an rèn de vèire. Se recounèis subretout à si fru que fan de lònguis aguio.
Usanço :Li fueio, li flour e li fru podon èstre manja ; li fueio en ensalado. L'aguio-de-pastre èi vertuouso contro li moulard e li verdau, ajudo à caga e fai pissa.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Scandix
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Colo
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Scandix pecten-veneris L., 1753
Panicau
Eryngium campestre
Apiaceae Umbelliferae
Àutri noum : Erbo-Roulant, Pan-blanc-d'ase, Barbo-de-cabro, Clouco.
Noms en français : Panicaut champêtre, Chardon Roland.
Descripcioun :Planto bèn couneigudo di proun espinouso que sèmblo un cardoun (Asteraceae), mai èi bèn uno Apiaceae. L'ivèr s'atrobo que li fueio pièi mounto en flour l'estiéu.
Usanço :S'acampon li racino avans la flouresoun. Lou panicau èi couneigu desempièi l'antiquita pèr èstre un bon diureti. Ei vertuous peréu contro li ceben (fleiroun) coume lou raporto P. Lieutaghi. Li jòuini fueio podon èstre mesclado is ensalado.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eryngium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1600 m
Aparado : Noun
Liò : Roucaio
- Garrigo
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Eryngium campestre L., 1753